က်ဳပ္အိမ္နံက္ (ေနမင္းနီ)

ဘုရားေက်ာင္းက
ေခါင္းေလာင္းလႈပ္ႏိႈး၊ မိုးကုတ္က်ိဳးေသာ္
မိ႐ိုးဖလာ၊ ကိုးကြယ္ရာထင့္
ခရစ္သွ်နာ ရာမ၊ ေက်ာင္းေတာ္ဝ၌
က်ားမပ်ိဳအို
ေရအိုးကိုယ္စီ၊ ေနမင္းဆီသို႔
ေျမႇာက္ခ်ီေကာ္ေရာ္
ပူေဇာ္သမႈ ေန႔တိုင္းျပဳ၏…။

အိမ့္ရွင္ကုလား၊ သူ႔မယားလည္း
အားႀကီးေစာထ၊ ေညႇာ္နံ႔စၿပီ
ၿမိဳ႔ျပက်ီးကန္း၊ ဓါတ္ႀကိဳးတန္းမွာ
ဇတ္ရမ္းဆတ္ဆတ္၊ အစာဟပ္ၿပီ
ရပ္ကြက္ေစာင့္ကုလား၊ တဆိုင္းနားၿပီး
ကားေဆးဖုန္သုတ္၊ သူဆက္လုပ္ေသာ္
ေလမႈတ္ခ႐ုသင္း ေန႔တိုင္းညႇင္း၏…။

ဇြန္းသံခြက္သံ၊ ေရက်သံနဲ႔
ဟြန္းသံဟဲသံ၊ ေခြး႐ိုက္သံတို႔
ညံညံပြက္ကာ၊ လန္႔ႏိုးလာေသာ္
ကဗ်ာအိပ္မက္ ေန႔တိုင္းပ်က္၏…။

ထြက္ထြက္ ထထ
အိမ့္ရွင္မ…
သမီးလွ ေသးဟ
ေလွ်ာ္ေခ်ပ…။ ။

-ေနမင္းနီ-
(၂၀၀၇)