ဒီတေလာ နအဖ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ျပည္ပကို ထြက္တယ္ဆိုတိုင္း… ေခြး႐ူး လမ္းထြက္တဲ့အခါ ေတြ႔တဲ့လူတိုင္းက ခဲနဲ႔ပစ္၊ တုတ္နဲ႔႐ုိက္တာ ခံရသလို ဝိုင္းဝန္းျပစ္တင္၊ ဆံုးမ၊ ေတာင္းဆိုတာ ေတြနဲ႔ခ်ည္း ၾကံဳေတြ႔ေနရပါတယ္။ ဒါေတြနဲ႔အတူ သူတို႔ရဲ့ တာဝန္ရွိသူေတြက ရွက္ရမ္းရမ္းတာ၊ မ်က္စိစံုမွိတ္ျငင္းတာ၊ သူခိုးက ‘လူ လူ’ဟစ္တာ၊ အျပန္အလွန္ လက္ညႇိဳးထိုးတာ စတာေတြ ကိုလည္း မၾကာခဏ ေတြ႔ေနရပါတယ္။ ဒီအထဲမွာ ႐ုပ္အပ်က္ဆံုးတခုလို႔ ဆိုရမွာကေတာ့ ၿပီးခဲ့တဲ့ အာစမ္ (ASEM)ေခၚ အာရွ ဥေရာပ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲမွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာပါပဲ။ အဲဒီမွာ သူတို႔ကို ေခ်ာင္ပိတ္ေဝဖန္တာ ခံေနရသလိုျဖစ္ေတာ့ နအဖစစ္ဗိုလ္ ဒုႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး ေမာင္ျမင့္က ‘ကုလားမႏုိင္ ရခိုင္မဲ’ ဆိုသလို တျခားႏိုင္ငံႀကီးေတြကို ျပန္မေျပာရဲတာနဲ႔ ထိုင္းကို ကတ္ကတ္လန္ ရန္ေတြ႔ခဲ့တာ မွတ္မိၾကပါလိမ့္မယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ လကုန္ပိုင္းက ကေမၺာဒီးယားႏိုင္ငံ၊ ဖႏြမ္းပင္မွာ က်င္းပခဲ့တဲ့ အစည္းအေဝးမွာ ႏွာေခါင္း က်ည္ေပြ႔ေတြ႔ခဲ့တဲ့ ဒီ နအဖ ဒုႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးဟာ ထိုင္းႏုိင္ငံအတြင္း တေလာက ျဖစ္ေပၚခဲ့တဲ့ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း တာ့ခ္ဆင္ ေထာက္ခံသူေတြနဲ႔ ဆန္႔က်င္သူေတြအၾကားက ပဋိပကၡကို ေထာက္ျပၿပီး သူ႔ရဲ့ ရွက္ေဒါသေတြ ေပါက္ကြဲျပခဲ့ပါတယ္။ ဒုဝန္ႀကီးရဲ့ စကားက… ထိုင္းႏိုင္ငံသာပဲ သူတို႔ႏိုင္ငံအတြင္းမွာ ျဖစ္ေပၚေနတာေတြအတြက္ ရင္ၾကားေစ့ေရးေတြ လုပ္သင့္တယ္ဆိုတာပါပဲ။ ဦးေမာင္ျမင့္ဟာ သံတမန္ဂုဏ္သိကၡာေတြ ေရွ႕တန္းထားေနရတဲ့ အစည္းအေဝးမွာ စကားႏိုင္ လုသလို ေျပာႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ ဒါမ်ိဳးကိစၥေတြကို အေျခအတင္ေျပာေနၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဗမာျပည္ ျပည္သူလူထုကေတာ့ သူ႔စကားရဲ့ အမွားမ်ားနဲ႔ ေစာဒကတက္စရာေတြကို မေျပာဘဲေနလို႔မျဖစ္ပါဘူး။
နအဖ ဒုဝန္ႀကီးက ထိုင္းကို ျပန္အျပစ္တင္ရာမွာ… ဗမာျပည္တြင္းက အေျခအေနဟာ ထိုင္းက ‘အကႌ်နီ’ – ‘အကႌ်ဝါ’ ပဋိပကၡလို မဆိုးဘူး၊ ေသြးထြက္သံယိုမႈ မရွိဘူးလို႔ မာမာတင္းတင္း ေျပာခဲ့ပါတယ္။ သူေျပာတဲ့အဓိပၸါယ္က… သူတို႔ေၾကာင့္မို႔ ဗမာျပည္အတြင္းမွာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ‘ၿငိမ္-ဝပ္-ပိ-ျပား’ေနတယ္လို႔ ဆိုခ်င္တာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီစကား ဘယ္ေလာက္မွန္တယ္ ဆိုတာကို ဒီပဲယင္းအေရးအခင္း၊ စက္တဘၤာ သံဃာ့အေရးအခင္း စတာေတြကို ေတြ႔ၾကံဳဖူးေနတဲ့ ဗမာျပည္သားေတြက ေကာင္းေကာင္းသိၾကပါတယ္။
တကယ္က်ေတာ့ အခုတေလာ ၾကားေနရတဲ့ ဗမာျပည္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့သတင္းေတြမွာ မၿငိမ္သက္မႈ ေတြဟာ ထိပ္ဆံုးက ေရာက္ေနတာပါ။ နအဖရဲ့ စစ္ဖက္ေရးရာ လံုျခံဳေရးတာဝန္ခံ ဗိုလ္ရဲျမင့္ တေယာက္ ရဟတ္ယာဥ္ကို အိမ္လုပ္ၿပီး ျပည္နယ္တကာမွာ လနဲ႔ခ်ီၿပီး သြားလာေနရတာဟာ ‘ၿငိမ္-ဝပ္-ပိ-ျပား’ေနလို႔လား။ ‘ၿငိမ္း’ေတြ မၿငိမ္ေတာ့လို႔ပဲ မဟုတ္ပါလား။ ရန္ကုန္မွာ ၾက့ံဖြတ္ေတြ ဒါးေသြး၊ ေလာက္ေလးခြ ျပင္ေနၾကတာကေရာ ‘ၿငိမ္-ဝပ္-ပိ-ျပား’ေနလို႔ပါလား။ အင္းစိန္ေထာင္ဗူးဝေတြမွာ လူေတြစု၊ စာရြက္ေတြ ေနရာတကာမွာ ၾကဲခ်ေနလို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဗမာျပည္ရဲ့ အေျခအေနဟာ ‘ငါ့စေကာ - ငါ့စေကာ’လို႔ ဟစ္ရာကေန စစ္ျဖစ္သြားတယ္ဆိုတဲ့အေနအထားမ်ိဳး အခ်ိန္မေရြး ေရာက္သြားႏုိင္ပါတယ္။
တဖက္မွာလည္း အခုလို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အမႈဆင္ဖမ္း၊ ေထာင္ခ်ဖို႔လုပ္လာေတာ့ ျပည္သူေတြအဖို႔ မိမိတို႔ရဲ႕ ကံၾကမၼာ ဘယ္လိုျဖစ္ေတာ့မယ္ဆိုတာ ပိုသတိျပဳမိလာပါတယ္။ နအဖရဲ့ လမ္းျပေျမပံုႀကီးကို တိုးလုပ္ေလ၊ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်မႈေတြနဲ႔ ေသြးထြက္သံယိုမႈေတြ ပိုမ်ားေလ ျဖစ္ေတာ့မယ္ဆိုတာကို ထင္ထင္ရွားရွားေတြ႔လာေနရပါတယ္။ ေမတၱာပို႔ေနတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြကို သတ္ျဖတ္တဲ့၊ ဒီပဲယင္းလမ္းမမွာ လူအုပ္နဲ႔ အႏိုင္က်င့္သတ္ျဖတ္တဲ့ ‘စည္းကမ္းရွိတဲ့ဒီမိုကေရစီ’ ႀကီး ေရာက္လာေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ လူတိုင္း ဘာလုပ္ၾကမလဲလို႔ စဥ္းစားၾကေတာ့တာပါပဲ။
ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ အၾကမ္းမဖက္ေရးလမ္းက ပိတ္ေနရင္ ေဖာက္ထြက္ၾကေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လမ္းေပါင္းစံု ရွာၾကေတာ့မွာပါ။ ဒါကလည္း ေနရာမွာတင္ တန္႔ေနလို႔ကေတာ့ ၾကံ့ဖြတ္ေတြ ႐ိုက္တာနဲ႔ပဲ ေသကုန္ၾကရမယ္ဆိုတာ ရွင္းေနလို႔ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလိုျပည္တြင္းအေျခအေနေတြဟာ နအဖရဲ့ ႏိုင္ငံျခားေရးဝါဒအေပၚ တိုက္႐ိုက္သက္ေရာက္မႈ ရွိေနပါတယ္။ တဖက္က ျပန္ေျပာရရင္ ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအဝိုင္းက အခုလို နအဖ အစိုးရကို သြားေလရာ ၿငိေနတဲ့ ဆူးလွည္းႀကီးအျဖစ္ ၾကည့္ျမင္ေနၾကတာဟာလည္း ဒီ ျပည္တြင္းအေျခ အေနေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္တိုင္းျပည္မဆို ကိုယ့္ႏိုင္ငံရဲ့ ဓနအင္အား၊ ႏိုင္ငံေရးအင္အား၊ စစ္ေရးအင္အား စတာေတြအေပၚ အေျခခံၿပီး ႏိုင္ငံျခားေရးဝါဒကို ခ်မွတ္ၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ ႏိုင္ငံေရး အင္အားဆိုတာမွာ ျပည္တြင္းေသြးစည္းညီညြတ္မႈ၊ ကိုယ့္ျပည္သူလူထုရဲ့ ေထာက္ခံမႈ၊ ႏိုင္ငံ တည္ၿငိမ္မႈ စတာေတြ ပါဝင္ပါတယ္။ နအဖ စစ္အစိုးရလည္း ဒီတရားေတြကို မလြန္ဆန္ႏိုင္ပါဘူး။ သူတို႔ရဲ့ ႏိုင္ငံျခားေရးမူဝါဒဟာ သူတို႔ရဲ့ လက္ရွိႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ စစ္ေရးအင္အားတို႔အေပၚမွာ အဓိကမူတည္ၿပီး ခ်မွတ္လုပ္ေဆာင္ေနတာျဖစ္ပါတယ္။ နအဖအဖို႔ တျခားအခ်က္ေတြထက္ ျပည္တြင္းမတည္ၿငိမ္မႈ၊ အမ်ိဳးသားေသြးစည္းညီညြတ္ေရး ပ်က္ျပားမႈ၊ လူထုႀကီးရဲ့ ဆန္႔က်င္မႈကို တေလွ်ာက္လံုး ရင္ဆိုင္ေနရမႈဆိုတာကိုပဲ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ေနရေတာ့ သူတို႔ရဲ့ ႏိုင္ငံျခားေရး ဝါဒဟာ အခုလို ‘ငပြႀကီး’ ႏိုင္ငံျခားေရးဝါဒ ျဖစ္လာေတာ့တာပါပဲ။
ဒါနဲ႔တဆက္ထဲမွာ သူတို႔တေတြ အၾကပ္အတည္းေတြ႔ရေလ၊ တျခားႏိုင္ငံေတြကို ေကာ္ဆဲေလ ျဖစ္လာေနတာကိုလည္း ေတြ႔ေနၾကရပါတယ္။ ၾကာေလ အထီးက်န္ျဖစ္လိုက္လာေနတဲ့ နအဖ စစ္ဗိုလ္ေတြ ေနာင္ဆိုရင္ ျပည္ပကိုေတာင္ ထြက္ရဲပါဦးမလား စဥ္းစားစရာ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အခုကိုပဲ ဗိုလ္သန္းေရႊတေယာက္ ဘယ္ကိုမွ သိပ္မထြက္ဝံ့တဲ့အေျခအေန ေရာက္ေနပါၿပီ။
လက္ေတြ႔က်က် ေျပာရရင္ ဒီေန႔ နအဖစစ္အစိုးရရဲ့ ႏိုင္ငံျခားေရးဝါဒအၾကပ္အတည္းဟာ ရွစ္ေလးလံုးကာလေနာက္ပိုင္းမွာ အဆိုးရြားဆံုးအၾကပ္အတည္းျဖစ္တယ္လို႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ ဒီ အၾကပ္အတည္းမ်ိဳးကို ဗိုလ္ေနဝင္းလည္း မၾကံဖဲ့ဖူးပါဘူး။ စစ္ေအးကာလတုန္းက အေရွ႕နဲ႔ အေနာက္အၾကားပဋိပကၡကို အသံုးခ်ၿပီး ဗိုလ္ေနဝင္း အေနေခ်ာင္ခဲ့သလို နအဖစစ္အုပ္စုကလည္း တ႐ုတ္နဲ႔အေမရိကန္အၾကား ခေလာက္ဆန္ကစားၿပီး ျပည္တြင္းမွာ သူတို႔လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္မယ္လို႔ စဥ္းစားခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေခတ္က မတူေတာ့ပါဘူး။ တ႐ုတ္နဲ႔အေမရိကန္ဟာ ႐ုရွားနဲ႔ အေမရိကန္တုန္းကလို သူျဖဴရင္ ငါမဲမွလို႔ လုပ္ေနၾကတာမဟုတ္ပါဘူး။ ကမ႓ာ့အခင္းအက်င္း အေျပာင္းအလဲကို သူတို႔က ေကာင္းေကာင္းသတိထားမိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြမွာ သူတို႔ခ်င္း အျပန္အလွန္ေျပာဆိုတိုက္ခိုက္တာေတြရွိသလို၊ တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြမွာ က်ေတာ့လည္း သူတို႔ခ်င္း အျမင္တူ၊ တသံထဲလို ထြက္တတ္ၾကပါတယ္။ အခု ဗမာျပည္ကိစၥမွာ သူတို႔ ႏွစ္ႏိုင္ငံအၾကား တူညီတဲ့ေလသံေတြ ေတြ႔လာေနရၿပီမဟုတ္ပါလား။
အခုအခါမွာ စီးပြားေရးအၾကပ္အတည္းႀကီးကို ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့အတြက္ ႏိုင္ငံတိုင္းဟာ ဗမာျပည္ ျပႆနာကို ႏုိင္ငံတကာ စားပြဲဝိုင္းေတြေပၚကေန ဖယ္ရွားပစ္ခ်င္ေနၾကတယ္ဆုိတာ နအဖ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ သတိထားမိရဲ့လားမသိဘူး။ ဗမာျပည္ျပႆနာ တက္လာတိုင္း သခြတ္ပင္က မီးတက်ည္က်ည္လို႔ပဲ ယူဆၾကေတာ့မွာပါ။ ဒါေပမယ့္ တာဝန္သိတဲ့ ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္တိုတာ မီးတက်ည္က်ည္မို႔ ေပယ်ာလကံျပဳထားလိုက္ေတာ့မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ျမန္ျမန္ ဆန္ဆန္ ၿပီးျပတ္သြားေအာင္ တခုခုဆံုးျဖတ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလို ေဘးၾကပ္နံၾကပ္ ၾကံဳေတြ႔ေနရတဲ့အခါမွာ နအဖ ဒုႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးက အခုလို ဝါးလံုးရွည္နဲ႔ သိမ္းရမ္းလို႔ေကာ သူတို႔အဖို႔ အႏၲရာယ္ေတြက လြတ္ကေရာတဲ့လား။ ေနာင္မွာလည္း ႏိုင္ငံတကာ အစည္းအေဝးေတြ ေပၚလာတိုင္း နအဖ ေခါင္းေဆာင္ေတြအဖို႔ ဒီလိုေခ်ာင္ပိတ္ခံရတဲ့အျဖစ္မ်ိဳးေတြ ၾကံဳေနရဦးမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔အဖို႔ေတာ့ ေစာေစာတုန္းက သူမ်ားေတြက ‘ေမာင္ေမာင္’လို႔ ေခၚေနတုန္း ‘ဗ်ာ’မထူးခဲ့တာ အမွားႀကီး မွားသြားတာပါပဲ။ ။
-ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း-
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment