မီးလ်ံရဲရဲ မီးခဲနီနီ (ေနမင္းနီ)

ထိုေတာ
ေျပာ႐ံုသာ ေတာ
ဘာေပါသလဲဆိုရင္
ဆူးခ်ဥ္နဲ ့သွ်ားေစာင္းလက္ပတ္
ၾကက္ဆူနဲ ့အမည္မမွတ္တဲ့
ပူပူစပ္စပ္ လူသူျပတ္သနဲ ့
ထူထပ္တဲ့ ဆူးခက္
ျမက္႐ိုင္းနဲ ့ကိုင္းၾကမ္း
'ေခြးေသးပန္း'ပင္ေတြပါပဲ…။

ေတာမဟုတ္ေပမယ့္
သမုတ္ေတာ့ ေတာ…

ေတာမမွတ္ေပမယ့္
ပညတ္ေတာ့ ေတာ…

ဒီေတာေလဗ်ာ
ေႏြတရက္မွာ
ကိုင္းခက္ေတြ ေျခာက္ေသြ ့
ေျမေငြ ့ေတြ ေျခာက္ခမ္း
ရြက္ၾကမ္းေတြ ေျခာက္ကပ္
ေျဖာက္ဖ်ပ္…ေျဖာက္ဖ်ပ္နဲ ့
ေလအခတ္မွာ
ထိုးသတ္လို ့ က်ိဳးျပတ္ကုန္ၾက
ခဏၾကာေတာ့
ေလာင္စာလည္း မတို ့
႐ိႈ ့သူလည္း မရွိ
ညႇိသူလည္း မပါ
ဆူးၾကားမွာ ၾကယ္တပြင့္
ႏွစ္ပြင့္ … သံုးပြင့္
တပြင့္ၿပီးတပြင့္ပြား
တဖြားၿပီးတဖြားထ
အဲဒီကစၿပီး
မီးေတာက္ေတြ ကူးယွက္
မီးလက္ေတြ သြယ္ထိုး
မီးခိုးေတြ အူအူထလို ့
ျပာက်သြားခဲ့ပါသတဲ့…။

မီးညြန္ ့ေငြ ့ေငြ ့
မေသ့တေသ၊ မီးေလာင္ေျမမွာ
သူအနာဂတ္၊ ဆံုးျဖတ္ေပးဖို ့
က်ေနာ္တို႔ဟာ
ဘာကိုေရြးခ်ယ္ၾကမလဲ…
ကဲကဲ… ေျမကိုတူးဆြ
အငုတ္အစေတြ ေကာ္ထုတ္
ေတာအုပ္တခုပ်ိဳး
ခင္ဗ်ားကို အားကိုးပါတယ္…။ ။


(ဇြန္ ၆ အလုပ္သမားသပိတ္ၾကီးအား ဂုဏ္ျပဳလ်က္)
-ေနမင္းနီ-
(၆၊ ၆၊ ၂၀၀၀)