လြမ္းၾကပါေတာ့ ရဲေဘာ္တို႔ေရ (သခင္ဗသိန္းတင္ ၁၉၁၄-၉၇) ဝင္းတင့္ထြန္း

၁။
“ရဲေဘာ္တို႔
မိတ္ေဆြတို႔
ျပည္သူလူထု အေပါင္းတို႔…”
စိမ္းစိမ္းညိ့ဳညိဳ့ ေတာင္တန္းေတြကို ျဖတ္ေက်ာ္
သံလြင္ေပၚကေန ဧရာဝတီ
ဒု႒ဝတီ၊ ခ်င္းတြင္း၊ စစ္ေတာင္း
ျမစ္႐ုိး၊ ေခ်ာင္းဖ်ား
႐ွဳိၾကား၊ လယ္ကြင္း
အိမ္တြင္း၊ တဲတြင္း
ဆားက်င္း၊ သတၱဳတြင္း
မိုင္းတြင္းေတြထဲ
လူထုထဲအႏွ႔ံ
ျဖန္႔က်က္လိုက္တဲ့ အသံ
ထားဝယ္သံ ဩဩႀကီးနဲ႔
ဥကၠ႒ႀကီးရဲ့ အဖြင့္ႏႈတ္ခြန္း
ပထမဆံုးေသာ
ျပည္သူတရပ္လံုးသို႔မိန္႔ခြန္းဟာ


ျမယာေတာလယ္ ေႂကြခ
ၾကယ္စင္ျမမ်ားကို အေလးျပဳရင္း
အရွင္းလင္းဆံုး ေဖာ္ျပ
အလယ္႐ိုးမရဲ့ ဗဟိုခ်က္
ရွမ္းကုန္းျပင္ျမင့္ဘက္က ဆက္ခံ
ေတာ္လွန္တဲ့ သမိုင္းေၾကာင္း
ေသြးသစ္ေလာင္း ႏိႈးေဆာ္
“ရဲေဘာ္တို႔…
ႀကိဳးစင္ေပၚမွာ
ေထာင္ထဲမွာ
တရား႐ံုးမွာ၊ အခ်ဳပ္ဂါတ္ထဲမွာ
ဘယ္ေနရာမွာျဖစ္ျဖစ္
ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္
ဘယ္ေတာ့မွ ဒူးမေထာက္ရဘူး
ဒူးမေထာက္ရဘူး
ဒူးမေထာက္ရဘူး…”တဲ့
ရင္ထဲကို စူးဝင္
နားဆင္လိုက္ရ
ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့စရာ
ဒါ
ဥကၠ႒ႀကီးရဲ့အသံ
ဒုတိယမၸိ ၾကားမိဖူးျခင္းပါ…။

ပထမဆံုးအႀကိမ္က
က်ေနာ့္အသက္က ဆယ့္သံုးေလးႏွစ္
၁၆၉၇ ခုႏွစ္
ဗမာျပည္မွာ ဆန္ျပႆနာ စေပၚတဲ့ႏွစ္
တ႐ုတ္-ဗမာ အေရးအခင္း ေဖာ္တဲ့ႏွစ္
ပီကင္းအသံ ေလလိႈင္းၾကားက
ဥကၠ႒ႀကီးရဲ့ စကားေျပာသံ
သာမန္ အလယ္တန္း ေက်ာင္းသားေလးအျဖစ္
လွစ္ကနဲ တဝက္တျပက္
လ်ပ္တျပက္ ၾကားဖူးတယ္…။

၁၉၈၁
‘မင္းရန္ေအာင္’ထိုးစစ္ ၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း
တတိုင္းျပည္လံုးသို႔ ရွင္းျပခ်က္
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲ ပ်က္ခဲ့ရတဲ့ဇာတ္ေၾကာင္း
ျပည္သူအေပါင္းသို႔ တင္ျပခ်က္
သမိုင္းစာမ်က္ႏွာထက္ တင္ထားရမယ့္
ဗမာျပည္မွာ
ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီ က်င့္သံုးေရး
ျပည္တြင္းစစ္ ရပ္စဲေရး
အမ်ိဳးသားေသြးစည္းညီညြတ္ေရး ေတာင္းဆိုသံ
အမိႏိုင္ငံရဲ့ေရွ႔ေရး ေမွ်ာ္ေတြးေထာက္႐ႈ
လူထုအက်ိဳးစီးပြားဘက္က
ထာဝရရပ္တည္ရင္း ရွင္းလင္းႁမြက္ဟ
ဥကၠ႒ႀကီးရဲ့ စကားသံ
‘ျပည္သူ႔အသံ’ နားေထာင္ရင္း
အေမွာင္တြင္းကေန ၾကားရ
ဒါ… တတိယေျမာက္ အႀကိမ္ပါ…။

၁၉၈၉
မုတ္သုန္မိုးက သည္းထန္ဆဲ
စစ္ဘီလူးသရဲမ်ားရဲ့ ေကာင္းမႈနဲ႔
၈၈ ခုႏွစ္ အေရးေတာ္ပံုႀကီးအတြင္း
ကြန္ျမဴနစ္ပါတီတြင္း ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားရဲ့
လူထုလႈပ္ရွားမႈ ဒီေရအေပၚ အကဲျဖတ္ခ်က္
ေလးေလးနက္နက္ ေဆြးေႏြးေနဟန္
အျပန္အလွန္ေျပာဆိုေနၾကပံုေတြ
ဗီဒီယိုအေခြကေနတဆင့္
ထုတ္လႊင့္ျပတာ ၾကည့္ရရင္း
ၾကယ္နီဦးထုပ္ တဝင္းဝင္းနဲ႔ဥကၠ႒
ခပ္ဖြဖြ ျပံဳးၿပီးေျပာ
ကိုယ့္ကိုမ်ား ေျပာလိုက္သလားထင္ရ…
“က်ေနာ္တို႔ရဲေဘာ္ေတြက
လက္ဝဲက်လိုက္တာ
မဆလထဲ ဝင္လုပ္ခိုင္း အလုပ္လုပ္ခိုင္းရင္
မလုပ္ခ်င္ၾကဘူး…”တဲ့
ေရရွည္အျမင္နဲ႔ေတာ္လွန္ေရး
အေလးေပးဖြင့္ဟ
ဥကၠ႒ႀကီးရဲ့ စကားသံ
စတုထၳမၸိ ၾကားဖူးတယ္…။

ဥကၠ႒ႀကီးကို က်ေနာ္ဟာ
တခါမွ မေတြ႔ဖူးပါ
ဒါေပမယ့္ သိေနတယ္…
ဥကၠ႒ႀကီးနဲ႔က်ေနာ္ဟာ
တခါမွ စကားမေျပာဖူးပါ
ဒါေပမယ့္ ၾကားေနတယ္…။

၂။
သခင္ဗသိန္းတင္ဆိုတာ
တို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုးဝင္
သခင္တေယာက္အျဖစ္ကေန
ဥေရာပတေစၦႀကီးရဲ့ ဝိဉာဥ္ကို
သခင္ေအာင္ဆန္း၊ သခင္သန္းထြန္း
သခင္ဗဟိန္းတို႔နဲ႔အတူတူ
ဂုဏ္ယူစြာ ပူးကပ္
ႀကီးျမတ္တဲ့ပါတီ
စတင္တည္ခဲ့တဲ့သူေတြထဲ
မ်ိဳးေစ့ၾကဲသူတေယာက္အျဖစ္ စာရင္းထိုး
ေမာ္ကြန္းထိုးရမယ့္ ပုဂၢိဳလ္တဦးပါ…
ေျမေအာက္ပါတီအျဖစ္
အက်စ္လစ္ဆံုး တည္ေဆာက္
အေျပာင္ေျမာက္ဆံုး ဖြဲ႔စည္း
ဘံုခရီးကို ခ်ီတက္ရင္း
ဆင္းရဲခ်ိဳ႔ငဲ့
ပစၥည္းမဲ့တို႔ရဲ့အက်ိဳး
သယ္ပိုးေရွ႔ေဆာင္
အေမွာင္ထဲက ၾကယ္နီ
အမိျပည္ရဲ့ လြတ္လပ္ေရး
နယ္ခ်ဲ႔ဆန္႔က်င္ေရးတာဝန္
ေၾကေၾကႁပြန္ႁပြန္ထမ္းခဲ့တယ္…။

တကမၻာလံုး
အံုးအံုးႂကြက္ႂကြက္ျဖစ္ရ
ဖက္ဆစ္ဝါဒ ေခါင္းေထာင္
မာန္တေစာင္ေစာင္နဲ႔ ေပၚလာ
ခ်ိန္ဘာလိန္တို႔ ေလေျပထိုး
အ႐ိုးအရင္းေတြ ခ်ေကၽြးပစ္
ျမဴးနစ္စာခ်ဳပ္ေတြ ခ်ဳပ္ေနစဥ္
ဒီမီထေရာ့ အစီရင္ခံစာ
ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္မ်ား နားလည္
နယ္ခ်ဲ႔အဂၤလိပ္ကို ဆန္႔က်င္ရာက
ဝင္လာတဲ့ ဂ်ပန္ဖက္ဆစ္
ဘီလူးအသစ္ေတြကိုလည္း ေမာင္းထုတ္ေရး
ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးႀကီး ဆင္ႏႊဲ
ရဲရဲရင့္ရင့္ သမိုင္းေၾကာင္း
ေသြးနဲ႔ေလာင္းၿပီး ကမၺည္းဆင္
ၾကယ္ျဖဴတပြင့္ အလံနီကို တင္တဲ့အခါ
သခင္ဗသိန္းတင္ဟာ
တိုင္း ၅ မွာ ႏိုင္ငံေရးမႉး
တပ္ဦးက ပါခဲ့တဲ့
တကယ့္ ေခါင္းေဆာင္တဦး ျဖစ္ခဲ့တယ္…။

ဂ်ပန္ကို ေမာင္းထုတ္ၿပီး
ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီးလည္း ၿပီးသြား
ဆင္းမလားေရာက္ မ်က္ႏွာျဖဴဟာ
စကၠဴျဖဴစီမံကိန္းကို တကိုင္ကိုင္နဲ႔
အမိႏိုင္ငံတြင္း ျပန္ေရာက္
ေနာက္တေခါက္ ကၽြန္ျပဳရန္
ကုလားဖန္ အလီလီထိုး
အမ်ိဳးမ်ိဳးညစ္ပတ္
ကိုလိုနီဇာတ္ကို ဆက္ၿပီးက
အေမွာင္ညႀကီး ရွည္ခ်ိန္မွာ
အမိဗမာျပည္ရဲ့ မိုးေသာက္ေရး
လြတ္လပ္ေရးအတြက္ တိုက္ပြဲဝင္
တူတံဇဥ္ကို လႊင့္ထူရင္း
အဝင္းပဆံုး ရႊန္းျပက္
လင္းလက္ခဲ့ၾကတဲ့ ၾကယ္နီေတြထဲ
သခင္ဗသိန္းတင္လည္း ပါခဲ့တယ္…။

၃။
လြတ္လပ္ေရးႀကီး
ေၾကညာအၿပီး
အမ်ိဳးသားေသြးစည္းညီညြတ္ေရး
ဟစ္ေႂကြးရမယ့္အခ်ိန္မွာ…
ေက်ာက္ႀကီးေပါက္ အေရာက္တက္
လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး
ဟစ္ေႂကြးၿပီး ေဖာ္ခဲ့ရ
႐ိုးမကို သက္ေသတင္
အာဏာရွင္ေတြနဲ႔ ၿပိဳင္ဆိုင္ရင္း
‘ရန္ပံုခြင္း’နဲ႔ စခဲ့ရ
‘သမိုင္းဇ’နဲ႔ ၾကယ္နီ
အစခ်ီကတည္းက ပါ၀င္
သခင္ဗသိန္းတင္ဆိုတာ
ရာသက္ပန္ ေတာ္လွန္ေရးသမား
မားမားမတ္မတ္ ျပခဲ့တယ္…။

ေနာက္ပိုင္း
ဂႏၶာလရာဇ္တိုင္းဆီ ခရီးေဖါက္
အေဝးေရာက္တာဝန္
ေၾကႁပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ရင္း
ျပတ္သားျခင္းနဲ႔ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းမႈ
စံျပဳေလာက္ေအာင္ ေပါင္းစပ္
ျမင့္ျမတ္တဲ့ နာယကဂုဏ္
အျပည့္စံုဆံုး ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း
ကြန္ျမဴနစ္ေကာင္းစစ္စစ္ ျဖစ္ခဲ့တယ္…။

ျပည္သူ႔ဒီမိုကေရစီေတာ္လွန္ေရး
အေရးေတာ္ပံုႀကီးတေလွ်ာက္
မွတ္ေက်ာက္တင္ အစမ္းသပ္ခံ
တူတံဇဥ္အလံကို ျမဲျမဲဆုပ္
အုပ္စိုးသူအဆက္ဆက္နဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္
အမိႏိုင္ငံအေပၚ ခ်စ္ျမတ္ႏိုး
ေကြ႔ခ်ိဳးေပါင္းမ်ားကို ေက်ာ္ျဖတ္
ႀကီးျမတ္တဲ့ ေတာ္လွန္ေရးသမားပီသစြာ
ဂုဏ္ေျပာင္စြာ အားထုတ္ရင္း
အလင္းေတးေတြ သီခဲ့တယ္…။

သက္ရွိထင္ရွား
ရွိေနသား အခ်ိန္မွာပဲ
လက္ထဲက တူတံဇဥ္အလံ
ေခါင္းေဆာင္ကိုင္စြဲလာခဲ့တဲ့ ေတာ္လွန္ေရးအလံ
ပါတီရဲ့ ေအာင္အလံကို
မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ားထံ လက္ဆင့္ကမ္း
နည္းလမ္းတက် အပ္ႏွံ
ဆက္ခံသူေတြကို အားေပးရင္း
ရင္တြင္းကလာတဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႔
ႏွလံုးေသြးေတြပါ စီးေမ်ာ
ေဟာဒီလို ေျပာခဲ့ရွာတယ္…
“ရဲေဘာ္တို႔ … အခုအခ်ိန္ဟာ
ပါတီရဲ႔ ေတာ္လွန္ေရးအလံကို
မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ားထံ
အပ္ႏွံရမယ့္အခ်ိန္ ေရာက္ပါၿပီ”…။

၄။
ႏွင္းေတြ…
ေႂကြေနဆဲ
မ်က္ရည္ဝဲေနတဲ့ ေကာင္းကင္
႐ိႈက္သံဝင္ေနတဲ့ ပန္းပြင့္
ရင္နင့္စဖြယ္ မိႈင္းလ်
ေအးလြန္းလွတဲ့ ေဆာင္းလယ္ရက္
ေရာ္ရြက္ေတြ ေခၽြေနတုန္း…
မဆံုးႏိုင္တဲ့ ျမဴလိႈင္းေတြ
တရိပ္ရိပ္ ေဝေနတုန္း…
ေနာက္ဆံုး ခြန္းဆက္တရား
ႁမြက္ဟထားၿပီးသားမို႔လား မေျပာတတ္
ေနာက္ထပ္
ႏႈတ္ဆက္စကားေလးေတာင္ ထပ္မဆို
ရဲေဘာ္ေတြအားလံုးကို ခြဲခြါ
ၿငိမ္သက္စြာ အနားယူသြား
ေသတမ္းစာေလးပဲ ထားခဲ့တယ္…။

တျပည္လံုးသိတဲ့ ၾကယ္နီ
ပါတီတခုလံုးရဲ့ ဥကၠ႒
ရတဲ့ ခြင့္ျပဳေငြေလးေတာင္ ကုန္ေအာင္မသံုး
အၿခိဳးျခံဆံုး ေနထိုင္
အခိုင္မာဆံုး ႐ိုးသားမႈနဲ႔
စံျပဳေလာက္ေအာင္ ျဖဴစင္
သူေတာ္စင္တေယာက္လို စားေသာက္ရင္း
ေခါင္းအံုးေအာက္မွာ ခ်န္ၿပီးသား
ေငြသား ယြမ္ေငြေလးက ႏွစ္ေထာင့္ငါးရာ
အသံုးအေဆာင္ ပစၥည္းပစၥယာေလးေတြက ခပ္နဲနဲ
အကႌ်ေဘာင္းဘီေလးေတြပဲ က်န္ခဲ့တယ္…။

ဥကၠ႒ႀကီးရဲ့ ႐ုပ္ကလာပ္ေပၚ
ႀကီးျမတ္တဲ့ တူတံဇဥ္အလံ
လႊမ္းရံၿပီး ဖံုးအုပ္
အ႐ိုးကုပ္ဆံုး စ်ာပန
ပကာသန တခုမွမပါ
ျပာခ်ၿပီး သၿဂႋဳလ္ရင္း
အံတင္းေျဖဆည္ခဲ့ရတယ္…။

အ႐ိုးစ ျပာအိုးကို
႐ိုက်ိဳးစြာ ေဆာင္သယ္
ျမစ္လယ္မွာ အသာေမွ်ာ
လိႈက္ေမာစြာ ႐ႈေငးရင္း
တင္းထားရတဲ့ ပင့္သက္ေတြ
ေျမာက္ျပန္ေလေပၚ သြန္ခ်
တစတစ…။

ေရလယ္ေၾကာမွာ
သေဘၤာနဲ႔ သုံးပါတ္ပါတ္
သုံးထပ္သံုးႀကိမ္ အေလးျပဳရင္း
ေျဖးေျဖးခ်င္း လွည့္ကာ
အ႐ုိးျပာအိုးငယ္ကို ဦးခုိက္
တိုက္ပြဲထဲက အာဇာနည္
ျပည္သူေတြရဲ့ သူရဲေကာင္း
ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းႀကီးရဲ့ အ႐ုိးျပာေတြဟာ
ေရစီးမွာ ေပ်ာ္ဝင္
ျမစ္ျပင္ကေန ပင္လယ္
ပင္လယ္ကေန သမုဒၵရာ
တေရြ႔ေရြ႔ ျဖာဆင္း
အမိဗမာျပည္ရဲ့ အတြင္းဆီ
တနသၤာရီ၊ ထားဝယ္၊ ၿမိတ္
ဇာတိရိပ္ ေမြးေျမအထိ
ေရာက္ရွိပ်ံ႔ႏွံံ႔ေနပါေစ…။

၅။
ေဝခ်င္ပါလ်က္
အေဝခက္ခဲ့ ဖိတ္စာ…
လာခ်င္ပါေစလ်က္
အလာခက္ခဲ့ ရဲေဘာ္…
ေခၚခ်င္ေပလ်က္
အေခၚခက္ခဲ့ မိတ္ေဆြ…
ေခၽြခ်င္ေပလ်က္
အေခၽြခက္ခဲ့ မိန္႔ခြန္း…
သြန္းထုခ်င္ေပလ်က္
အသြန္းခက္ခဲ့ ႐ုပ္ထု…
ျပဳခ်င္ေပလ်က္
အျပဳခက္ခဲ့ အေလးနီ…
စီခ်င္ပါေလလ်က္
စီခက္ခဲ့ စာတမ္း…
ကမ္းခ်င္ပါေလလ်က္
အကမ္းခက္ခဲ့ ယပ္ေတာင္…
ေဆာင္ခ်င္ပါေလလ်က္
အေဆာင္ခက္တဲ့ ႐ုပ္ကလာပ္…
စပ္ခ်င္ပါေလလ်က္
အစပ္ခက္ခဲ့ ကဗ်ာ…
ခ်ပါေလလ်က္
အခ်ခက္ခဲ့ လြမ္းပန္းေခြ…
မေဝႏုိင္ခဲ့တဲ့ စ်ာပန…
ေရွာင္ေသြခဲ့ရတဲ့ စ်ာပန…
ေျဖဆည္ခဲ့ရတဲ့ စ်ာပန…
ခုမွ… ခုမွ…
လြမ္းၾကပါေတာ့ ရဲေဘာ္တို႔ေရ
လြမ္းပါရေစေတာ့ ရဲေဘာ္တို႔ေရ
အမိေျမရဲ့ ေဝးရာမွာ
ေႂကြသြားရွာတဲ့ ၾကယ္နီ
‘သခင္ဗသိန္းတင္’ဆိုတဲ့ ၾကယ္နီကို
ကမၻာတည္သေရြ႔ ေမာ္ကြန္းတင္ၾကပါ…။ ။

၊ဝင္းတင့္ထြန္း၊
၇၊ ၃၊ ၁၉၉၉